یه بار از دوستم که نفر سوم کنکور ریاضی شده بود پرسیدم کنکور خوندن چه جوریه؟ گفت مثل این آقاها که ۳۰ تا بشقاب رو روی میز مثل فرفره میچرخونن، هر موقع میبینند یکی داره حرکتش کند میشه و میافته اون رو یه تاب میدن طوری که همه باهم بچرخن

المپیاد خوندن هم خوبه همین طور باشه. یعنی بعد از این که خیال آدم از مراحل مقدماتی راحت شد بهتره درسهای مختلف رو با مدیریت زمان همزمان بخونیم. این طوری هم ذهنمون از یه موضوع خسته نمیشه، هم خیلی چیزها به هم ربط داره. مثلا یه مبحث توی الگوریتمها هست به اسم «الگوریتمهای گراف» که طبیعتا اگه گراف بلد نباشیم خوندنش فایده زیادی نداره

طبیعتا اهمیت هر درس توی همه مراحل یکسان نیست. پس باید درست زمان رو مدیریت کنیم. یعنی به اندازه لازم روی موضوعات مختلف «سرمایه گذاری» کنیم که بیشترین «منفعت» رو داشته باشیم. اینجا سرمایه «زمان» هست، و منفعت چیزهای مختلف مثل «یادگیری»، «لذت» و «موفقیت»

این که خوندن گراف و الگوریتم چقدر زمان میبره، خب اگه بخواید مقدماتش رو یاد بگیرید خیلی ساده هست، به خصوص گراف. ولی اگه بخواید عمیق و حرفه ای یاد بگیریدشون هرچقدر زمان بگذارید ارزش داره

یک چیز آخر، به مطالعه گراف و الگوریتم فقط به دید منفعت المپیاد نگاه نکنید. مطمین باشید تا آخر عمر خیلی جاها به دردتون میخورند، اگه رشته کامپیوتر بخونید که خیلی خیلی زیاد، اگر نه حتی توی ساده ترین کارهای روزانه هم دانستن الگوریتم میتونه خیلی مفید باشه (مثلا این که چند تا کار رو چطور برنامه ریزی کنم که همه شون در کمترین زمان ممکن انجام بشن)

موفق باشین :-)