سلام ای المپیاد کامپیوتری تازه کاری که اینو می خونی به هیچ وجه تاکید میکنم به هیچ وجه از تشریحی غافل نشو از تشریحی نترس نگو من همین که بلد باشم اثبات کنم کافیه احتمالا نمی تونی چند ماه آخر تشریحی نویس خوبی بشی از همین الان شروع کن به تشریحی اثبات کردن اینو باید یاد بگیری وگرنه تو المپیاد،سوالی که بلد هستی شاید نتونی بنویسی یا زمان زیادی ازت بگیره که باعث شکستت میشه پس از الان شروع کن به کلید واژه ها اکتفا نکن و بنویس جوابو بنویس یا علی

نترسیدن . پشتکار . تلاش . انتخاب درست قطعا عواملی ست که در مسیر رشد و موفقیت به آنها احتیاج داری (در هر زمینه). رشد کردن رو صرفا با تلاش میشه پیدا کرد باید بتونی از دیروزت بهتر باشی و موفقیت رو برای همه بخوای. رشد خودت فقط باید برات مهم باشه نه اینکه بگی من کجا فلانی کجا باران کجا (!) و ... در هر لحظه باید در هرکاری از زندگیت بدونی که تمرکز عامل پیروزیته و انتخاب های درست داشته باشی. ادامه دادن مسیر خیلی مهمه و اینکه بدونی همیشه یکی هست که پشتیبانته پس هیچوقت زندگیتو در این (المپیاد) نبین قطعا باید اهداف بزرگتری داشته باشه و در آخر سخنی از حضرت علی (ع) رو میگم که وقتی به جوانی رسیدند فرمودند :‌ای جوان! تو به راستی به همه آرزو هایت نخواهی رسید ان شاءا... همگی بتوانیم با انتخاب هامون مسیر زندگیمونو بسازیم و در مسیر رشد و موفقیت قدم برداریم نکته ای که همین لحظه به ذهنم رسید و خیلی مهم بود این بود که بعضی ها برای خودشون بعضی چیز ها رو تبدیل به نهایت دنیا و زندگی می کنن مثلن می گن آقا این المپیاد رو مدال بگیرم و تلاش کنم در مسیر المپیاد بعدش همه چیز تمومه راحت می ریم دانشگاه راحتیم دیگه . حتی خانواده های دلسوز هم از سر دلسوزی می گن اگه درس بخونی دکتر شی مثلن دیگه زندگیت راحت میشه و روزی فلان میلیون پول درمی آری و غیره و غیره ولی بدونین که زندگی یعنی رنج چرا؟ چون ما همیشه در معرض انتخاب قرار داریم . بازم چرا؟ چون ما موجود انتخاب کننده ایم انتخاب یعنی از میون دو تا چیز دوست داشتنی یکی رو انتخب کنی و دیگری رو انتخب نکنی و این یعنی رنج پس بدونین که زندگی صرفا این نیست و ادامه دارد و همیشه رنج توی زندگیمون هست خب پس انتخابی خوبه که لذتش از رنجش بیشتر باشه درواقع همواره در نظام هستی انتخاب خوب با رنج و سختی شروع میشه (فکر نمی کنم مثال نقضی داشته باشه) -- خب این موضوعی که آخر گفتم خیلی دغدغم بود و گفتم شما هم بدونین ان شاءا... هموراه بتونیم برای خودمون برای خانوادمون و برای کشور و حتی دنیامون مفیدباشیم از سختی ها نترسیم که بدونیم همیشه طبیعت هدایاشو در جعبه هایی از جنس سختی و رنج بهمون هدیه میده (پس اون ها رو پس نزنیم) و رشد کنیم و از آموختن نترسیدم. همچنین چیزی که یادمیگیریم رو دوست داشته باشیم که با عشق به دیگران یاد بدیم و شکر خداوند رو بخاطر اینکه به ما این لیاقت رو دادن بجا آوریم و زکاتش رو که همون آموزش دادن و نشر علم است رو بجا آوریم

یا علی (ع)

یک انسان گمنام 24 شهریورماه سال 1399

پ.ن : متاسفانه کم رفتم خط بعد :) شرمنده